Incarvillea Delavayi - rośnie z nasion

Ta roślina wieloletnia pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Od dawna jest używany w ogrodnictwie ozdobnym, ale pojawił się na rynku europejskim stosunkowo niedawno i do tej pory pozostaje rzadkością. Incarvillea Delaway to kwiat, który potrafi zaskoczyć i zachwycić, gdy pojawia się chęć odświeżenia ogrodu kwiatowego specjalną nowością.

Jak wygląda Incarvillea Delaway?

Incarvillea nazywana jest gloksynią ogrodową, co jest zasadniczo błędne, ponieważ gatunek Delavey Incarvillea (łac. Incarvillea delavayi) należy do rodzaju Incarvillea (łac. Incarvillea), który jest częścią niezależnej rodziny Bignoniaceae (łac. Bignoniaceae). Kwiat został po raz pierwszy włączony do klasyfikacji botanicznej w 1891 roku.

Incarvillea Delavey różowy

Wieloletnie zioło ma korzenie drzewiaste lub bulwiaste. W jednym miejscu może dorastać nawet do 5 lat. Część nadziemna może osiągnąć wysokość 2 m. Duże, ciemnozielone liście zebrane są w rozety podstawowe, ale można je układać naprzemiennie wzdłuż łodygi. Kształt blaszki liściowej jest wypreparowany palcem niesparowanym. Brzegi liści są drobno ząbkowane.

Sadzonki incarvillea delaway

Pąki są zbierane w kwiatostanach racemose lub paniculate, które mają przylistki. Kwiaty są rurkowate z obustronnie symetryczną koroną. Są 4 pręciki, a słupek ma nagie piętno podzielone na dwie części. Kolor corollas jest różowy, szkarłatny, fioletowy.

Kwiatostan półotwarty incarvillea

Popularne odmiany Incarvillea

W projektowaniu krajobrazu, oprócz Delaway, rozpowszechniło się kilka odmian Incarvillea. Wszystkie wymagają podobnych warunków przetrzymywania i różnią się od siebie kwitnieniem.

Olga's Incarvillea (łac. Incarvillea Olgae)

Roślina uprawiana od 1880 roku została znaleziona w Pamirze-Ałtaju. Wysokość części nadziemnej do 150 cm, gołe gałęzie i lasy u podstawy. Liście są dymorficzne: pierzasto rozcięte u podstawy i lite na górze. Kwiatostan wiechowaty o długości 25 cm składa się z pąków z czerwono-różowymi rogami, osiągającymi 2 cm średnicy. Kwitnienie następuje na początku lipca i trwa do 7 tygodni.

Incarvillea Olgae

Incarvillea chiński (łac. Incarvillea Sinensis)

Od wieków w regionie azjatyckim kwiat ten był uprawiany w ogrodach przydomowych. Od Tybetu po Mandżurię uprawiano wszelkiego rodzaju odmiany chińskiej incarvillea, zarówno jednoroczne, jak i wieloletnie, opis nie wszystkich dotarł do Rosjan.

Średnio wysokość krzewu nie przekracza 30 cm Najczęściej spotykane kolory kwiatów to kremowobiały i bordowy (purpurowy).Średnio mija tylko 10 tygodni od siewu do kwitnienia i nie zatrzymuje się przez co najmniej 6 tygodni z rzędu. Niektóre zwiędłe szypułki są zastępowane innymi. Popularna jest odmiana White Swan, w której kwiaty są pomalowane na kremowo-biały odcień.

Incarvillea Sinensis

Incarvillea Snowtop

Odmiana Delawie incarvillea, różniąca się od innych dużymi kremowobiałymi kwiatami osiągającymi 6 cm średnicy.Bylina do 60 cm wysokości ma długie, pierzasto rozcięte liście (do 20 cm) z ostro zakończonymi końcami, które są bardzo podobne do paproć.

Incarvillea Delavayi Snowtop

Lecznicze właściwości Incarvillea

W tradycyjnej medycynie chińskiej używa się tylko gatunku Incarvillea Sinensis. Z części nadziemnej wykonuje się napary, które stosuje się zewnętrznie w leczeniu reumatyzmu, a także do płukania jamy ustnej i krtani w przypadku różnych chorób zapalnych (dławica piersiowa, zapalenie gardła itp.).

Krótko o historii

Rodzaj Incarville zawdzięcza swoją nazwę A.L. de Jussieu, który wynalazł go od nazwiska P.N.D'Incarville (słynnego botanika). To D'Incarville przywiózł nasiona tej rośliny z podróży do Chin w 1728 roku.

Cechy opieki nad Incarvilleą w domu

Dominującą metodą sadzenia jest sadzonka. Następnie roślina może pozostać w jednym miejscu przez wiele lat, zimę i produkować dużą liczbę nasion.

Podlewanie

W razie potrzeby podlewanie odbywa się oszczędnie. Roślina potrzebuje regularnego dostarczania wilgoci, ale nie toleruje suszy i przelania.

Rozpylający

Opryskiwanie liści nie jest zalecane, ponieważ jeśli wilgoć dostanie się na kwiaty i pąki, może to doprowadzić do utraty ich atrakcyjności.

Wilgotność

Kwiat dobrze rośnie przy wysokiej wilgotności, ale może się bez niego obejść, ponieważ silny system korzeniowy zapewnia zapotrzebowanie na wodę.

Podkładowy

Incarvillea jest mało wymagająca dla gleby, dużo ważniejsze jest zadbanie o jej luźność. W tym celu do gleby dodaje się proszek do pieczenia: piasek, popiół drzewny.

Top dressing

Po posadzeniu sadzonek (w maju) pierwsze karmienie przeprowadza się złożonym nawozem mineralnym. Drugie karmienie odbywa się na etapie tworzenia pąków. Następnie po 2-3 tygodniach karmione są roztworem dziewanny lub ptasich odchodów.

Cechy pielęgnacji zimowej w okresie odpoczynku

W umiarkowanych szerokościach geograficznych Incarvillea zimuje na zewnątrz. Roślinom w pierwszym roku życia zaleca się usuwanie liści i łodyg po więdnięciu części nadziemnej, a następnie mulczowanie gleby warstwą 7-10 cm.

Kiedy i jak kwitnie Incarvillea

Pąki zaczynają się formować pod koniec maja. Kwiatostany powstają na długich szypułkach. Liczba pąków w wiechach lub zaroślach zależy od odmiany.

Rodzaje kwiatów

Wszystkie kwiaty w Incarvillea są podzielone na dwie grupy: od pięciu płatków połączonych w rurkę lub rurowej korony z szeroką, solidną, zakrzywioną krawędzią. Kolor jest zwykle monochromatyczny.

Pięć płatków wyrosło razem

Kształty kwiatów

Wielkość kwiatu zależy od odmiany i waha się od 2 do 6,5 cm, posiada wypustki, w rurce ukryte są 4 pręciki. Nie wszystkie zapylacze mogą dostać się do wnętrza takiego kwiatu, ale przyjemny lekki zapach przyciąga je w dużych ilościach.

Okres kwitnienia

Różne odmiany mogą różnić się datą rozpoczęcia kwitnienia, ale trwa to co najmniej 6-8 tygodni. Dokładny czas kwitnienia może ulec zmianie z powodu pogody.

Zmiany w pielęgnacji podczas kwitnienia

Kiedy pąki zaczną kwitnąć, należy szczególnie uważać na podlewanie. Wysychanie korzeni prowadzi do szybkiego więdnięcia kwiatów, które nawet nie miały czasu na kwitnienie, a podmokłe prowadzi do pojawienia się zgnilizny.

Rozmnażanie incarvillea

Gatunek rozmnaża się przez nasiona, sadzonki liści i podział bulw. Najczęściej stosuje się metodę sadzenia, ponieważ niezwykle trudno jest znaleźć bulwy w sprzedaży.

Instrukcje sadzenia sadzonek

Sadzonki uprawia się w temperaturze 18-20 ° C. Czas kiełkowania wynosi 7-15 dni. Doświadczeni ogrodnicy zalecają siew w doniczce torfowej, aby później sadzonki można było przesadzić z nim na otwarty teren. Dzieje się tak, ponieważ system korzeniowy jest wrażliwy i chory przez długi czas po urazie.

Sadzonki incarvillea

Pick podczas siewu do wspólnej miski wykonuje się, gdy na sadzonkach pojawiają się 3-4 liście. Na otwarty teren przesadza się późną wiosną - wczesnym latem, kiedy temperatura powietrza wynosi 15 ° C. Wcześniej utwardzanie odbywa się przez tydzień, kontynuując pielęgnację w zwykły sposób.

Kiełkujące nasiona

Nasiona Incarvillea odznaczają się bardzo wysoką zdolnością kiełkowania w pierwszym roku. Są one zakopane w ziemi maksymalnie na 1 cm, posypując je kalcynowanym piaskiem na wierzchu. Ale wcześniej są poddawani stratyfikacji przez 45-60 dni. Optymalny tryb to lodówka (4 ° C), w której w środku zimy umieszcza się miskę z nasionami i mokrym piaskiem.

Incarvillea Delaway: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Siew można również przeprowadzić w otwartym terenie, zwykle pod koniec wiosny. Gdy gleba nagrzeje się do 15 ° C, sadzonki będą wyglądać bardzo przyjaźnie.

Incarvillea: sadzenie i pielęgnacja w lekkomyślny sposób

Bulwy są podzielone w marcu lub wrześniu. Krzew jest usuwany z gleby i pokrojony na kawałki, pozostawiając w każdym miejscu odnowienia i co najmniej jedną bulwę. Sekcje są dezynfekowane kruszonym węglem. Sadzenie przeprowadza się natychmiast, pogłębiając punkty wzrostu o 4-5 cm w glebie.

Incarvillea można rozmnażać przez sadzonki liściaste latem (w czerwcu-lipcu). Będziesz potrzebował liścia z częścią łodygi o długości 3-5 cm, który jest zanurzony w stymulatorze ukorzeniania (korzeniu). Sadzenie odbywa się natychmiast w szklarni wypełnionej mieszaniną torfu i piasku. Wraz z pojawieniem się korzeni i wylotu liści schronienie można usunąć. Młody krzew zakwitnie za rok.

Transfer

Aby zwiększyć blask kwitnienia i przedłużyć żywotność krzewu, przesadza się go co 3-4 lata. Odbywa się to zwykle w ostatniej dekadzie sierpnia. Jednocześnie kołnierz korzeniowy nie jest zakopany, umieszczając go równo lub nieco powyżej powierzchni łóżka.

Możliwe narastające problemy

Pojawienie się kwiatu bezpośrednio wskazuje na jego dobre samopoczucie, więc zrozumienie przyczyny problemu nie będzie trudne.

Dlaczego kwiat Incarvillea zrzuca pąki i liście?

Wyraźny znak braku wilgoci, składników odżywczych. Roślinę należy podlać, a przy wielokrotnym podlewaniu należy wprowadzić złożony nawóz mineralny.

Liście bledną

Jeśli zwykły ciemnozielony kolor stał się jaśniejszy, oznacza to chlorozę, która występuje przy braku oświetlenia i niedoborze żelaza w glebie. Możesz przeszczepić roślinę w jaśniejsze miejsce i karmić ją chelatem żelaza.

Końce liści wysychają

Zbyt długie suszenie, nawet przy regularnym podlewaniu, może spowodować wysuszenie liści. Nie musisz nic robić. Po deszczu, gdy wilgotność wzrośnie, roślina wróci do normy.

Dolne liście opadają

Pierwszy objaw próchnicy korzeni. Konieczne jest ograniczenie podlewania i traktowanie kwiatów roztworem fungicydu o szerokim spektrum działania.

Szkodniki

Szkodniki ogrodowe (owady łuskowate, przędziorki, wełnowce itp.) Mogą infekować liście i kwiaty Incarvillea. W celach profilaktycznych zaleca się traktowanie ogrodu kwiatowego środkami owadobójczymi i roztoczobójczymi: fitoverm, actara, spark itp.

Inne problemy

Żółknięcie liści i szybkie więdnięcie może wskazywać na pokonanie korzeni przez chrząszcze, niedźwiedzia. W takich przypadkach pomaga zmiana miejsca lub specjalne pułapki na owady.

Wyrafinowana dekoracja kwietnika Delaway Incarville przyciąga uwagę ogrodników, którzy chcą urozmaicić skład gatunkowy swoich klombów. Bylina zasługuje na wysokie oceny za bujne, długie kwitnienie, różnorodność kolorów i odmian.