Melisa cytryna - rośnie z nasion w kraju

Melisa jest znana człowiekowi od dawna. Ta roślina przyprawowa słynie z właściwości aromatycznych i leczniczych, dzięki czemu stała się powszechna. Przestrzegając określonych warunków, melisę można uprawiać zarówno w domu, jak i na wsi.

Melisa cytrynowa: opis i cechy

Melisa (zwana także kocimiętką) to wieloletnia roślina z rodziny Lamiaceae. Jest to krzew zielny rozgałęziający się, osiągający wysokość ponad 100 cm, o silnie rozgałęzionym systemie korzeniowym. Łodyga jest czworościenna, pokryta jajowatymi liśćmi z ząbkowanymi krawędziami. W zależności od odmiany liście mogą być gładkie lub mieć krótki owłosiony brzeg.

Krzew melisy

W kątach liści tworzą się drobne kwiatostany, tworząc pierścieniowe kwiatostany wokół łodygi. Ich kolory wahają się od białego do fioletowego z wszystkimi możliwymi odcieniami różowo-liliowymi. Zapach jest świeży, miodowo-cytrynowy, intensywniejszy w okresie kwitnienia.

Inne odmiany

Roślina ma wiele odmian i odmian, z których główne różnice dotyczą wielu cech:

• wielkość i kształt buszu;
• nasycenie aromatu;
• kolory liści i kwiatów;
• odporność na zimne trzaski.

Najbardziej bujnie rośnie odmiana Dozya. Perłę wyróżniają się silnie ząbkowanymi, falistymi liśćmi. Odmiany mrozoodporne Quadrille, Freshness, Isidora, Lada i inne. Odmiany dekoracyjne obejmują Pure Gold i Zolotistaya.

Właściwości lecznicze melisy

Na bazie tej rośliny wytwarza się wiele leków, stosuje się ją również w medycynie ludowej. Gorzkie w smaku, o cytrynowym zapachu, liście i młode pędy melisy zawierają wiele pożytecznych substancji, w tym kwas askorbinowy, karoten, olejki eteryczne i garbniki.

Leki z melisy

Roślina działa uspokajająco, wspomaga leczenie chorób serca, nadciśnienia. Jednak ze względu na szereg przeciwwskazań należy go stosować ostrożnie.

Oprócz powyższych chorób tradycyjna medycyna zaleca stosowanie domowej melisy w następujących przypadkach:

• niestrawność;
• zaburzenia snu;
• stan nerwicy;
• dna.

Wiele osób uprawia kocimiętkę na swoich podwórkach, a nawet w mieszkaniach, ponieważ pielęgnacja korzystnej pachnącej rośliny jest dość prosta.

Mięta i melisa: różnice

Melisa i mięta pieprzowa są często mylone z powodu pewnego podobieństwa w wyglądzie i orzeźwiającym smaku. Ale w rzeczywistości te rośliny można łatwo odróżnić:

• Mięta ma wyprostowaną, gładką łodygę, która nie jest podobna do rozgałęzionej łodygi kocimiętki.
• Wysokość krzewu mięty jest zauważalnie wyższa w porównaniu z kocimiętką.
• Zapach mięty jest wyraźnie mentolowy, a kocimiętka pachnie cytryną.
• Rośliny mają odwrotny wpływ na organizm: mięta pobudza, a melisa łagodzi.
• Istnieje również różnica w środowisku: mięta występuje częściej w regionach o chłodnym klimacie, podczas gdy kocimiętka preferuje obszary południowe.

Melisa: rośnie z nasion

Jak posadzić w ogrodzie miętę i melisę? Obie rośliny można łatwo kiełkować z nasion. Małe ziarna mięty i melisy można sadzić zarówno w ziemi, jak i przy wstępnym kiełkowaniu sadzonek. Krzewy uzyskane drugą metodą są zwykle bardziej odporne i żywotne.

Nasiona mięty i melisy

Nasiona obu roślin są prawie takie same. Dlatego, aby mieć pewność, która roślina - melisa lub mięta - jest sadzona, lepiej jest użyć nasion zakupionych w specjalistycznym sklepie.

Zdarza się też, że chcesz uprawiać obie rośliny, ale są wątpliwości, czy w pobliżu można posadzić miętę i melisę. Wbrew istniejącym mitom dobrze się dogadują obok.

Mięta i kocimiętka w jednym łóżku

Wybór najlepszego miejsca

Należy wybrać odpowiednie miejsce w cieniu ogrodowych krzewów lub drzew, ale tak, aby słońce nadal padało na krzak.

Nadmierna wilgoć może zaszkodzić roślinie, więc gleba jest dobrze osuszona. Najbardziej odpowiednia do kiełkowania nasion jest gleba o lekko kwaśnym odczynie. Miejsce do sadzenia jest przygotowywane z wyprzedzeniem, kopanie, usuwanie chwastów, stosowanie nawozów mineralnych.

Sadzenie krok po kroku

Powinieneś wiedzieć, jak prawidłowo posadzić w ziemi miętę i melisę:

1. Od końca marca przygotowywano zbiornik do sadzenia, wypełniając go ziemią.
2. Nasiona wysiewa się, pogłębiając maksymalnie o 0,5 cm i ostrożnie zwilżając glebę.
3. Pojemnik jest umieszczony w dobrze oświetlonym miejscu, w razie potrzeby zapewnione jest dodatkowe oświetlenie.
4. Po polubownym dziobaniu sadzonek są one przerzedzane, pozostawiając 5 cm odstępu między pędami.
5. Dla lepszego rozwoju młodych roślin karmi się je kompozycją zawierającą azot.
6. Po ustabilizowaniu się ciepłej pogody rośliny sadzi się na otwartym terenie, po uprzednim wytyczeniu łóżka, na którym odległość między krzewami a ich rzędami będzie wynosić co najmniej 50 cm.

Każdy krzew szybko wyrośnie i zacznie się rozgałęziać, wypełniając wolną przestrzeń między krzakami.

Pielęgnacja melisy

Uprawa obejmuje standardowe działania agronomiczne. Poluzowanie gleby i usunięcie chwastów uwolni roślinę od ewentualnych niedoborów składników odżywczych. Zaplanowane przycinanie pędów co 3-5 tygodni pozwoli na utrzymanie wielkości krzewów w pożądanych granicach i uzyskanie aromatycznych surowców do przygotowania różnych herbat i herbat.

Przycinanie pędów

Tryb nawadniania

Podlewanie przy suchej pogodzie wymaga dość częstego podlewania - do 4 razy w tygodniu. W pochmurne dni wystarczy podlewać dwa razy w tygodniu. Jednocześnie, aby uniknąć gnicia systemu korzeniowego, po podlaniu lub deszczu należy poluzować glebę wokół krzewów.

Top dressing

Pierwsze dokarmianie nawozem azotowym przeprowadza się, gdy rośliny osiągną wysokość 5 cm, a następnie po każdym przycięciu liści melisę karmi się minerałami i mulczuje próchnicą lub kompostem. Ale na początku okresu kwitnienia zaleca się nie nawozić rośliny, aby nie sprowokować wczesnego dojrzewania nasion.

Kiedy zbierać miętę i melisę

Surowce zbierane są z korzenno-aromatycznych roślin przez wszystkie letnie miesiące. Dokładny czas zależy od regionu uprawy. Zaleca się zbieranie roślin przed rozpoczęciem kwitnienia, kiedy tworzą się pąki, aw liściach i łodygach najwyższe stężenie składników odżywczych. Zbiórkę można powtarzać do 4 razy w sezonie.

Wartość roślinom nadają olejki eteryczne, które charakteryzują się szybkim parowaniem. Aby je zachować, zaleca się zbieranie surowców przy pochmurnej pogodzie. W początkowej fazie kwitnienia wierzchołki pędów są cięte i suszone na świeżym powietrzu, z dala od światła słonecznego.

Melisa lekarska może być uprawiana na dowolnej działce osobistej, a także w domu na parapecie lub na balkonie. Ponadto jego krzewy wyglądają bardzo atrakcyjnie w grupowych nasadzeniach dekoracyjnych, zachwycając kwitnieniem i aromatem.