Bahçe için ağlayan karaçam ve diğer ağlayan ağaçlar

Botanik sınıflandırma, Çam ailesine (lat. Pinales) karaçam (lat. Larix) atar. 900 yıla kadar yaşayabilen ve 50 m yüksekliğe kadar büyüyebilen, dünyadaki en yaygın iğne yapraklı ağaçtır. Bununla birlikte, bahçelerde ve parklarda uzun değil, cüce çeşitleri, örneğin ağlayanlar kullanılır.

Peyzaj tasarımında bir gövdede ağlayan karaçam

Gövde üzerindeki karaçam bir süs bitkisidir. Bahçıvanlar elde etmek için budama ve aşılama kullanır. Sonuç olarak, ağacın düz, düzgün bir gövdesi ve dikey olarak aşağı doğru büyüyen dalları vardır.

Bahçede ağlayan karaçam

Bir gövdede Pendula karaçam: dikim ve bakım

1836'da çeşitli Avrupa karaçam - Pendula (Pendula) keşfedildi, daha sonra açıklaması verildi ve ardından peyzaj tasarımında olağanüstü popülerlik kazandı. Özelliği, silindirik ve ağlayan bir taç şeklindedir. Yüksekliği 6-8 m'ye kadar olan taç çapı, uygun budama ile genellikle 1 m'yi geçmez.

Bahçede karaçam pendula damgası

Işık seven kışa dayanıklı bitki, alkali, verimli, nemli toprağı tercih eder. Ana taç oluşumu ekimden sonraki ilk 4 yıl içinde gerçekleşir.

Bir gövde üzerinde karaçam budama

İstenilen şekle sahip bir sap elde etmek için ilk 4 yılda zayıf alt sürgünler kesilir. Güzel kıvrımlar elde etmek için üst dallar gövdeye 3 yıl bağlanır.

Bir gövde üzerinde karaçam ile kompozisyonlar

Alışılmadık bir ağacın güzelliğini vurgulamak için, onun için doğru komşuları ve arkadaşları seçmek önemlidir. Örneğin:

• basit kompozisyon - baskın rengi yeşil-mavi olan karaçamın etrafına eğrelti otları veya stonecrops ekilir;
• çiçek açan kompozisyon - güney bölgelerde efedranın yanına açelyalar ve orman gülleri ekilir ve orta enlemlerde süpürge, astilba çok uygundur.

Bahçe için ağlayan ağaçlar

Bir asırdan fazla bir süre önce, ağlayan bitkiler Avrupa ve Doğu bahçelerinde popüler hale geldi. Kimi zaman ağlayan taç şekli doğa tarafından yaratılır, kimi zaman da bu şekilde kesilerek veya fidanlıklarda yapay olarak yapılır.

Çalı veya ağlayan söğüt

Aralarında ağaç benzeri formlar ve çalılar bulunan 600'den fazla söğüt türü bilinmektedir. Hepsi dar uzun yapraklara, şeffaf esnek taçlara sahiptir. Söğüt dalları ince ve hafif sivri uçludur. Çoğu temsilci 15 m'den daha uzun büyümez, ancak 40 m'ye kadar devler de vardır.

Söğüt ağaçları ve çalılar

Soru genellikle söğüdün çalı mı yoksa ağaç mı olduğu ortaya çıkar. Biyologlar, söğüdün çalı mı yoksa ağaç mı olduğu konusundaki tartışmanın, her iki formun da yer aldığı versiyonun lehine çözüldüğüne inanıyorlar. Rusya'nın kuzeyinde, sert kışlara başarıyla direnen söğüt çalıları yaygındır. Toprağın olağanüstü iddiasızlığı, her yerde büyümesine izin verir.

Bir rezervuarın kıyısında ağlayan çalı söğüdü

Ağlayan selvi

Bitki aslen Çin'den geliyor, ancak Orta Rusya'da harika hissediyor. Boyu çeşide bağlı olarak yıllar içinde 20-40 m'ye ulaşabilir. Basamaklı ince sürgünler pullu yapraklarla kaplıdır. Diğer iğne yapraklılar gibi, havayı mükemmel şekilde iyileştirir, toprağa ve atmosferin gaz kirliliğine iddiasız.

Ağlayan selvi dalları

Ağlayan çalılar

Bahçe merkezlerinde aşılama yardımı ile, tanıdık bitkilerin çok ilginç formları yaratılır. Ağlayan kül, üvez ve huş ağaçları bu şekilde elde edildi. Tomurcukları aşılanmıştır, böylece içlerinden büyüyen sürgünler yukarı doğru değil (doğanın belirttiği gibi) aşağı doğru büyür. Dışarıdan, bu tür çalılar ağlayan bir söğüdü çok andırıyor ve bahçede çok etkileyici görünüyor.

Ağlayan kül

Ağlayan üvez

Ortak üvez (Latin Sorbus aucuparia), 12 m yüksekliğe kadar büyüyebilen kuvvetli bir meyve mahsulüdür. Grimsi kırmızı çıplak sürgünler, olgun kırmızı meyveler demetleriyle birlikte, kış karla kaplı bir bahçenin arka planına karşı çok güzel görünüyor ve geleneksel bir Rus tadı veriyor. Ters aşılama kullanarak tacı alışılmadık bir şekil verirseniz çok ilginç bir sonuç elde edebilirsiniz.

Ağlayan üvez

Ağlayan kül

Genellikle, doğal koşullar altında, dişbudak ağaçları 35 m'ye kadar büyür.Düz, ​​ancak çok kalın olmayan gövdeleri, hafif, geniş yuvarlak şeffaf bir taç ile uyumlu bir şekilde birleştirilir. Genellikle bir dişbudak ağacının sürgünleri yukarı doğru kavislidir. Aşılama yardımı ile aşağı doğru yönlendirilirler, çok dekoratif bir sonuç elde ederler, ancak önemli ölçüde daha kısadırlar.

Ağlayan dişbudak ağacı, gölgelik altında çocukların oynamayı sevdiği gerçek bir canlı çadırdır. Yaz aylarında mükemmel gölge verir. İlk başta, aşılamadan sonra dallar yatay olarak büyür, ancak daha sonra yine yaylar halinde aşağı doğru kıvrılırlar. Dışarıdan bakıldığında, kışın etrafta uçuşan ağlayan bir dişbudak ağacı şemsiyeyi andırır. Açık alanlarda ve kısmi gölgede ekilebilir.

Ağlayan huş ağacı

Yaprak döken ağaç, ılıman iklim kuşağında çok yaygındır. Neredeyse tüm türler uzun, 30-45 m yüksekliğe ve 150 cm'ye kadar bir gövde çevresine ulaşıyor Grup dikimlerinde, dantelli yeşil bir taç ve kabuğun beyazımsı (gümüş veya beyaz) gölgesi nedeniyle güzel görünüyor. Kök sistemi güçlüdür ve ağaca en şiddetli kuraklıkta nem sağlar.

Huş ağaçlarına her zamanki gibi ağlayan bir taç verilir - ters aşılama ile. Bu tür ağaçlar çardakların, rezervuarların yanında çok avantajlı görünüyor. Tacın gerilmesini ve çirkin deformasyonu önlemek için iyi aydınlatılmış bir alana dikmek en iyisidir. Kültür, toprağın bileşimine çok iddiasız.

Ağlayan huş ağacı

Ağlayan ağaçların taçlarının üç şekli

Çeşitli yaşlardaki fidanlar satışta olabilir. Gövdeye aşılama yapıldıktan sonra en az 1 kez kışlamayı başaranlar tercih edilmelidir. Bu, yeni bir yerdeki bitkinin hızla büyümeye başlamasını ve bir sonraki kışı başarıyla geçirmesini sağlar.

Süs ağaçları ve çalıların ağlayan formlarını işaretlerken, taç oluşumu türünü gösteren aşağıdaki üç sembol benimsenmiştir.

Reflexa

Dallar maksimum açıda aşağı doğru bükülür. Bu şekil genellikle ağlayan söğütlere verilir. Yetiştiriciler, genellikle ilginç sonuçlarla aynı şeyi farklı mahsullere ekleyebilirler.

Pendula

Dar biçimi nedeniyle çok talep edilen en yaygın biçim. Bitki özel olarak çok kompakt bir boyuta sahiptir ve bu da onu hemen hemen her bahçeye veya park manzarasına sığdırmayı kolaylaştırır. Söğüt ek olarak, dişbudak, üvez, huş ağacı Pendula şeklini alabilir.

Inversa

Sarkık taç olağanüstü görünüyor - bitki, yoğun ve muhteşem bir ormanda kazılmış gibi görünüyor. Bu şekil, çeşitli kozalaklı ağaçların taçlarına verilir, daha sonra dallar, farklı yükseklikteki kademeler halinde, resmedilmeye değer bir şekilde zemine sarkmaya başlar. Sert ağaçtan dişbudak kendini bu tür kalıplamaya borçludur.

Yaprak döken veya iğne yapraklı bir ağacın veya çalıların taçlarının standart bir ağlayan şeklini elde etmek yaratıcı bir süreçtir. Sonuç neredeyse her zaman beklenenden biraz farklıdır. Bu yüzden ilginç. Deneyimli yetiştiriciler, bir şambada greftlerin nasıl düzenleneceğini bilirler, böylece gelecekte taç, doğanın kendisinin koyduğundan farklı bir şekle bürünür. Herhangi bir ortamda, bu tür ağaçlar gözden kaçmaz.