Tuja na Syberii - sadzenie i pielęgnacja, odmiany na Syberię

Dzięki pracy hodowców mieszkańcy Syberii mogą uprawiać na swoich poletkach piękne igły. Popularność krzewów iglastych wiąże się z bezpretensjonalną pielęgnacją, powolnym wzrostem (bezproblemowe formowanie korony) i dekoracyjnością. Ponadto rośliny zimozielone są z powodzeniem łączone z innymi nasadzeniami dekoracyjnymi.

Tuja na Syberii: sadzenie i pielęgnacja

Odmiany odporne na mróz nie różnią się wyglądem od swoich południowych braci. Tui mają różne kolory, kształty i rozmiary korony. Charakterystyczną cechą pielęgnacji jest staranne przygotowanie terenu do sadzenia i zimowania.

Cudowne ozdobne ogrodzenia, kompozycje krzewów i kwiatów z udziałem tui mogą ozdobić każdy ogród

Odmiany tui do uprawy na Syberii

Odmiany tui zachodniej są uważane za najbardziej odporne na mróz i łatwe w pielęgnacji. Podgatunki różnią się kolorem igieł, rozmiarem i kształtem korony.

Sadzonki zimozielone najlepiej kupować w regionie, w którym będą sadzone w przyszłości. Domowe okazy przystosowały się już do klimatu i dobrze zakorzenią się w nowym miejscu.

Odporne na mróz odmiany tui na Syberię

Odmiany odporne na trudne warunki atmosferyczne:

• jajowaty krzew odmiany Wagneri jest wygodny, ponieważ nie wymaga listwy sprężynowej. Wielkość dorosłego krzewu osiąga do 3 m wysokości i połowę szerokości. Odmiana wymaga dobrego oświetlenia i nawilżenia w okresie rozwoju;
• odmiana Danika wyróżnia się efektem dekoracyjnym. Opadany krzew o wysokości do 60 cm rośnie wolno (5 cm rocznie), ma kulisty kształt. Z powodzeniem uczestniczy w kompozycjach ogrodowych;
• o Kholmstrup można zapomnieć po wylądowaniu. Wymagania dotyczące opieki kończą się na zestawie standardowym. Ale dekoracyjność rośliny iglastej jest na wysokości. Kształt korony jest kolumnowy, intensywny zielony kolor nie żółknie z czasem, a kręcone igły zwiększą gęstość;
• odmiana Smaragd ma piramidalny kształt korony, jasnozielone igły. Każdego roku trzeba formować dynamicznie rosnące drzewo. Rozczochrana tuja może rosnąć na szerokość do 2 m średnicy. Roczny wzrost dochodzi do 20 cm.

Thuja western Smaragd rośnie na szerokość 2 m

Problemy podczas pielęgnacji tui na zewnątrz

Problemy, z jakimi może spotkać się hodowca roślin iglastych, są najczęściej związane z niewłaściwie dobranymi informacjami dotyczącymi pielęgnacji i stosowania błędnych końcówek do rośliny. Niewłaściwa pielęgnacja prowadzi do następujących problemów:

• utrata dekoracyjności - więdnięcie, zażółcenie igieł, zahamowanie wzrostu;
• bolesny wygląd po zimowaniu i długiej rekonwalescencji;
• choroby roślin;
• uszkodzenia przez szkodniki.

Nieprawidłowo wybrane miejsce lądowania może również wywołać chorobę lub utratę dekoracyjności. Zbyt gliniasta i wilgotna gleba bez drenażu będzie sprzyjać rozwojowi grzybów i gniciu w korzeniach.Jasne słońce w południe bez zacienienia spowoduje zażółcenie igieł.

Złe przygotowanie do zimy pociąga za sobą ewentualną utratę systemu korzeniowego. Odzyskanie zajmie dużo czasu, tuja może zatrzymać wzrost zieleni. Na Syberii zimą pada dużo śniegu, niezabezpieczone drzewo może stracić koronę lub dużą liczbę gałęzi.

Choroby i szkodniki występują z różnych powodów. Głównym problemem jest słaba pielęgnacja. Regularne zabiegi specjalnymi produktami ochronią zarówno młode nasadzenia, jak i dojrzałe rośliny.

Podstawowe zasady pielęgnacji tui

Drzewa iglaste nie wymagają codziennej pielęgnacji, ale należy zwracać uwagę na drzewo. Im więcej troski okaże się młodej sadzonce w pierwszych 2-3 latach, tym bardziej beztroski będzie jej dalszy rozwój. Sadzenie, zimowanie, przycinanie to główne kierunki pielęgnacji drzew iglastych.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Kochająca światło tuja będzie wolała ukrywać swoje igły przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych w południe. Częściowe lub częściowe zacienienie uchronią go przed utratą wilgoci i zachowają naturalny kolor.

Wzrost tui spowalnia stagnację wody w glebie. Dobra warstwa z dużych kawałków łamanej cegły będzie doskonałym drenażem i ochroni przed glebami gliniastymi, wodami gruntowymi i sezonowym nadmiarem wilgoci.

Lądowanie

Syberyjski klimat może nie oszczędzić jesiennej sadzonki, dlatego młode drzewka lepiej sadzić wiosną. W tym czasie system korzeniowy wzmocni się i uzyska wystarczającą ilość wilgoci do zimowania.

Do zejścia na ląd konieczne jest przygotowanie dołu do lądowania. Przykryj dno drenażem (łamana cegła, duża ekspandowana glina), przykryj górę kompostem. Wypełnij korzenie mieszanką gleby, nie uwalniając ich od ich ojczyzny. Pamiętaj, aby przykryć wierzch warstwą ściółki z suchej trawy, kory sosnowej lub trocin. Torf może służyć również jako ściółka dla drzew iglastych.

Po posadzeniu sadzonka jest podlewana, gleba jest deptana i wylewana w celu usunięcia nadmiaru powietrza.

Schronienie na zimę

Zimowanie upraw mrozoodpornych jest bardziej ukierunkowane na prawidłowe przygotowanie się do niskich temperatur i ochronę korony.

Jak przykryć żywopłot

Jesienią konieczne jest obfite podlewanie tui. Obfita wilgoć chroni korzenie przed mrozem. Po obfitym podlewaniu glebę rozluźnia się, ale nie głębiej niż 7 cm Przed uporczywymi mrozami glebę wokół pnia ściółkuje się torfem, suchymi liśćmi i kompostem.

Młode krzewy posadzone tej wiosny wymagają dodatkowego schronienia. Nie mają wystarczającej liczby igieł, aby zatrzymać wilgoć, sadzonkę należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Dojrzałe krzewy potrzebują bezpiecznej ramy do zimowania. Głównym celem takich konstrukcji jest ochrona korony przed śniegiem, wiatrem i lodem. Połamane gałęzie nie tylko psują wygląd, są źródłem pożywienia i wilgoci. Może to wpłynąć na stan drzewa po zimie.

Przycinanie tui wiosną

Przycinanie wiosenne przypada późną wiosną - wczesnym latem. Konieczne jest uchwycenie momentu, w którym właśnie zakwitły pąki i pojawiły się młode pędy. Mając ogólny obraz przyszłego kształtu korony, możesz go łatwo poprawić. Odmiany takie jak Wagneri i Columna mają idealny kształt korony, który zachowują przez całe życie. Ale tuja Brabant jest luźna, a wiosenne przycinanie pomoże zwiększyć objętość zieleni.

Zbyt gęste odmiany przycina się, aby przerzedzić igły. Dobra wentylacja korony to zapobieganie szkodnikom i chorobom grzybiczym. Przeciwnie, zbyt wydłużone pędy mogą być zmuszone do wzrostu szerokości przez przycinanie.W tym celu gałęzie są przycinane do 1/3 długości pod pączkiem.

Wszystkie suche, uszkodzone i chore pędy są wycinane każdej wiosny, aby zachować zdrowy wzrost. Cięcie należy przycinać w pogodny dzień, najlepiej rano. Więc rany na cięciach będą miały czas, aby wyschnąć i zagoić się. Instrument musi być ostry i sterylny. Po przycięciu drzewo jest podlewane, a po chwili aplikujemy nawóz dla drzew iglastych zgodnie z opisem na etykiecie.

Usuwanie suchych i chorych gałęzi powinno odbywać się pod podstawą, bez pozostawiania konopi

Drzewa iglaste na działkach ogrodowych mogą dodawać jasne akcenty do ogólnych kompozycji. W jednym spektaklu to prawdziwe piękności. Tui jest jedną z najłatwiejszych w pielęgnacji roślin zimozielonych. Dbanie o szmaragdowe drzewo jest łatwe nawet dla początkującego ogrodnika.