Jarząbka rosyjska: jak wygląda kwiat

Jarząbka rosyjska, wymieniona w Czerwonej Księdze, to piękna bylina, która była przodkiem współczesnych odmian uprawnych. Spotkanie go na wolności to wielki sukces!

Jak wygląda jarząbka rosyjska?

Roślina jest rośliną bulwiastą, dorasta do 50 cm wysokości. Na długiej szypułce kwiat opadający jak dzwonek może być tylko jeden lub zebrać w luźnym pędzelku od 2 do 5 sztuk. Kwitnie w kwietniu i kwitnie do maja.

Zarośla cietrzewia rosyjskiego na łące

Korona jarząbka nie jest zbyt duża (do 3,5 cm długości), ale ze względu na bogatą brązowo-fioletową barwę jest bardzo dobrze widoczna na tle zieleni łąki. Liście na dole przylegają do łodygi, mają lancetowaty kształt, mają do 9 cm długości, do 5 mm szerokości.

Kwiat jarząbka rosyjskiego

Opierając się na koronie kwiatów

Płatki mogą być mniej lub bardziej zabarwione kropkami w szachownicę. Kształt korony przypomina nieco szklankę, która nadała jarząbce nazwę rodzajową Fritillaria (od łacińskiego Fritillus - „kieliszek do kostki”). Nie ma przyjemnego aromatu.

Opis botaniczny

Jarząbowiec rosyjski (Fritillaria Ruthenica) należy do rodziny Liliaceae. Ukazuje się w europejskiej części Rosji, na Kaukazie i Zachodniej Syberii. Część podziemna to cebulka, z której wiosną wyrastają liście i szypułki. Po dojrzewaniu nasion w lipcu i ich wypadnięciu część nadziemna całkowicie usycha, a cebula przechodzi w stan uśpienia do kwietnia następnego roku. Ten styl życia pozwala sklasyfikować jarząbka jako efemeroida.

Dystrybucja i ekologia

Cietrzew woli rosnąć na łąkach i obrzeżach lasów liściastych, wzdłuż dróg, niedaleko naturalnych zbiorników wodnych. Ukazuje się wzdłuż Dniepru, Wołgi, Don. Nadal można go znaleźć w rezerwatach przyrody i strefie leśno-stepowej zachodniej Syberii, w Azji Środkowej, na Kaukazie.

Kategoria statusu i rzadkości

Cietrzew jest wpisany do Czerwonej Księgi RFSRR od 1988 r. Obecnie znajduje się w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej, obwodu białogrodzkiego i Ukrainy. Wszędzie tam, gdzie rośnie na wolności, jest chroniony. Klasa rzadkości - V, co oznacza wrażliwość gatunku na całym obszarze chronionym.

Niezbędne środki bezpieczeństwa

Wszędzie tam, gdzie na wolności nadal można spotkać jarząbka rosyjskiego, nie można zbierać jego kwiatów i wykopać cebul. Każda zniszczona roślina zagraża przetrwaniu gatunku. Jeśli dziecko na spacerze natrafi na piękny kwiatek, należy wyjaśnić, dlaczego nie należy go zrywać.

Rozmnażanie nasion

W czerwcu wszystkie uformowane i lekko wysuszone strąki są odłamywane. Dobrze je wysusz. Nasiona będą gotowe do siewu do końca sierpnia. Łóżko do siewu wybiera się w jasnym miejscu.Głębokość sadzenia wynosi 1 cm, od góry mulczuje się uprawy torfem.

Zwykle sadzonki pojawią się dopiero wiosną przyszłego roku w kwietniu. Szybkość kiełkowania wynosi od 50 do 80%. Ocalałe cebulki staną się dorosłe dopiero w 4 roku po wysianiu nasion.

Rozmnażanie przez podzielenie cebulek

Cebulę można przekroić na pół. Kawałek jest sproszkowany pokruszonym węglem aktywnym, pozostawiony do dobrego wyschnięcia. Po 3 tygodniach można go sadzić na stałe. Maksymalna głębokość sadzenia to trzykrotność wysokości każdej sekcji.

Sadzenie cebul

W sezonie cebulka macicy rośnie od 1 do 3 dzieci. Możesz go wykopać, gdy korzenie wyschną. Zwykle sygnałem do tego jest ostateczne dojrzewanie nasion i całkowite wysuszenie części nadziemnej.

Cebulki kwiatowe

Córki cebulowe, które osiągają dojrzałość po około 3 latach, sadzi się tak, aby otrzymywały więcej składników odżywczych i nie przeszkadzały sobie nawzajem. Natychmiast po wykopaniu należy je umyć w roztworze nadmanganianu potasu w celu dezynfekcji, a następnie ułożyć w 1 warstwie w ciepłym i dobrze wentylowanym ciemnym miejscu do wyschnięcia.

Przechowywanie materiału do sadzenia

Optymalna temperatura przechowywania to 30-35 ° C. To właśnie utrzymuje się w rejonach naturalnego wzrostu jarząbka latem. Dlatego żarówki układa się pod markizami na świeżym powietrzu, najważniejsze jest to, że słońce na nie nie pada. Jeśli zostaną usunięte do piwnicy, należy je posypać wiórkami torfowymi lub suchymi trocinami.

Technologia lądowania

Miejsce lądowania jest wybierane na podstawie następujących warunków:

• nie zalany wiosennymi powodziami;
• lekki;
• dobrze nawożone.

Optymalny czas na zejście na ląd to wrzesień (pierwsza połowa).

Przygotowanie gleby

Gleba jest odpowiednio żyzna o odczynie obojętnym lub zasadowym. Kwaśne i ciężkie gleby nie są odpowiednie. Podczas kopania zaleca się dodanie pokruszonego węgla drzewnego, który wysuszy glebę, a także ją użyźni. Dodatkowo gleba jest mieszana z piaskiem, który nie pozwoli na gromadzenie się wilgoci.

Każda cebula jest sprawdzana. Jeżeli widoczne są ślady uszkodzeń mechanicznych, nacięcie należy zdezynfekować i posypać węglem aktywnym. Sadzenie odbywa się na trzech wysokościach samej żarówki.

Rosnące trudności

Główną cechą cietrzewia jest to, że nie toleruje podlewania, przez co cebulki mogą po prostu gnić w ziemi. Z powodu nadmiernej wilgoci wiosną może nie występować kwitnienie. Jeśli kwiat jest mały i niepozorny, oznacza to problemy z korzeniami, na przykład brak odżywiania.

Opieka

Zwykle jarząbka rosyjska ma wystarczającą ilość naturalnych opadów, aby zwiększyć objętość cebulek. Jednak w suche lato warto dodatkowo podlewać dwa razy w miesiącu. Wyblakła i zwiędnięta część nadziemna jest odcinana na poziomie gruntu, gdy tylko wyschnie.

Podczas kiełkowania sadzonek wiosną stosuje się nawożenie azotem, a podczas destylacji szypułek dodatkowo karmi się superfosfatem i siarczanem w ilości 1 łyżki. łyżkę suchego nawozu rozsypuje się na 1 m² nasadzeń.

Choroby i szkodniki

W podmokłych glebach jarząbki są zagrożone gniciem. Jeśli zgniły obszar wykopanej żarówki jest mały, należy go zeskrobać ostrym nożem i potraktować fungicydem.

Zardzewiałe plamy na wierzchołkach liści to choroba grzybicza zwana rdzą. Dotknięte części rośliny należy odciąć i spalić. Sadzenie opryskuje się fungicydem. W celach profilaktycznych jarząbki sadzi się po wykopaniu w nowym miejscu.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Pięknym widokiem są kwiaty jarząbka rosyjskiego na cienkich, długich szypułkach.Szczególnie pięknie prezentują się w towarzystwie innych odmian jarząbka: białego, szachowego, królewskiego, perskiego, kamczackiego. Przy wyborze sąsiadów ważne jest, aby wziąć pod uwagę nietolerancję żarówek na zatokę. Nie sadzić w pobliżu tulipanów i liliowców. Dobrym miejscem jest podwyższona część klombu, gdzie po jarząbku zakwitną letniki o płytkim systemie korzeniowym i niewymagające podlewania: skalnica, rozchodnik, rozchodnik, niewymiarowa łyszczec, portulaka.

Nie ma trudności w uprawie jarzębiny rosyjskiej. To zasadzony i zapomniany kwiat. Każdej wiosny kwitnie jako jeden z pierwszych i tylko staje się piękniejszy.