Rose Johann Wolfgang von Goethe (Johann Wolfgang von Goethe) - czym jest ta odmiana

Jasna, pachnąca, obficie kwitnąca - tak hodowcy opisują różę Johann Wolfgang, która pojawiła się na rynku ponad 10 lat temu. Dzięki pięknemu wyglądowi i bezpretensjonalności w krótkim czasie odmiana zakorzeniła się zarówno na prywatnych działkach, jak iw parkach miejskich.

Charakterystyka odmiany

W 2004 roku niemieccy hodowcy wyhodowali nową różę o silnym aromacie, bogatej barwie i mrozoodporności. Kwiat został nazwany na cześć niemieckiego pisarza Goethego - róży Johanna Wolfganga von Goethego, który stworzył wiersz „Dzika róża” (o pachnącej róży i chłopcu, który ukłuł sobie ciernie).

Kwiat róży

Wygląd

Rose Wolfgang Goethe należy do hybrydowych gatunków herbat i ponownie kwitnie. Krzew osiąga 1-1,4 m wysokości i 1,2 m szerokości. Liście skórzaste są ciemnozielone z niebieskawym odcieniem. Na potężnej łodydze tworzy się 2-5 pąków w kolorze fioletowym, składających się z 90-100 płatków. Średnica podwójnego kwiatu wynosi 12-15 cm.

Zalety i wady

Pozytywne aspekty odmiany:

• długie i obfite kwitnienie (latem i jesienią). Kwiat utrzymuje się przez 10 dni;
• zimotrwalosc (wytrzymuje temperatury do -23 ° С);
• bogaty aromat, dzięki któremu róża otrzymała nazwę-synonim Parfum de Honfleur;
• odporność na choroby (mączniak prawdziwy, czarna plamka);
• zdolność znoszenia złej pogody (upał, deszcz);
• łatwość kształtowania krzewu.

Kwiaciarnie nie znalazły żadnych wad tej odmiany. Niektórzy wspominają o stosunkowo niewielkiej liczbie kwiatostanów na łodydze i długowieczności krzewu.

Goethe wzrósł w projektowaniu krajobrazu

Ze względu na to, że ta odmiana ma duże kwiaty, które nie blakną na słońcu, a także jest odporna na zimno i choroby, jest często wybierana przez projektantów krajobrazu do dekoracji parków. Krzewy nadają się do tworzenia żywopłotów, rosnących w klombach. Krzewy stają się samodzielnymi akcentami na dużym zielonym terenie.

Goethe z innymi różami

Uprawa kwiatów

Od ponad 10 lat hodowcy kwiatów z powodzeniem uprawiają krzewy róż Goethego.

Materiał do sadzenia

Sadzonki są używane jako materiał do sadzenia (nasiona są rzadko sprzedawane). Są dokładnie badane pod kątem obecności chorób: łodygi powinny być zdrowe, mocne i nie wysuszone, pąki powinny być w spoczynku.

Okres sadzenia

Czas sadzenia zależy od regionu: na południu i na Middle Lane - jest jesień; na północy - wiosna. Ziemię należy ogrzać do 12 ° C.

Miejsce na różę

Miejsce powinno być dobrze oświetlone, ale lekko zacienione, aby uniknąć palącego słońca uderzającego w krzaki. Nie należy sadzić rośliny na obszarach wietrznych i na nizinach, gdzie gromadzi się woda.

Przygotowanie sadzonek i działki

Wymagana gleba to czarnoziem i gleba gliniasta o kwasowości pH 6-6,5. Przy niedostatecznym pH do gleby wprowadzane są jesienią obornik lub torf, a przy nadmiernym odczynie popiół i wapno. Przed posadzeniem róży podłoże należy zwilżyć (2 litry wody na studzienkę).

Przed sadzeniem sadzonkę umieszcza się w pojemniku z gliniastą ziemią rozpuszczoną w ciepłej wodzie (na 15 minut) i na 30 minut. w roztworze nadmanganianu potasu (do dezynfekcji korzeni).

Sadzonki w wodzie

Opis sadzenia róż Róża Johann Wolfgang von Goethe

Technologia lądowania:

1. Wykop otwór o wymiarach 50 × 50 × 50 cm.
2. Na dnie układa się 10 cm drenażu (tłuczeń, żwir itp.).
3. Na wierzchu umieść tę samą warstwę gleby zmieszaną z obornikiem.
4. Wlej 10 cm ziemi.
5. W dołku umieszcza się sadzonkę (szyjka korzeniowa powinna znajdować się 3 cm poniżej poziomu gruntu).
6. Trzymając krzak, dziura jest pokryta ziemią, ubijając każdą warstwę.
7. Przeprowadza się obfite podlewanie krzewu pod korzeniem (5 litrów wody).
8. Po opadnięciu gleby wokół sadzonki wylewa się glebę.
9. Obszar wokół róży jest ściółkowany torfem (40-50 cm średnicy).

Funkcje pielęgnacyjne

Przestrzeganie prostych zasad pielęgnacji pozwoli wyhodować bujne krzewy, zachwycające ich pięknem i aromatem.

Podlewanie i wilgotność

Rose Johann Wolfgang Goethe nie wymaga częstego podlewania, gleba jest nawilżana wraz z wysychaniem wierzchniej warstwy (wieczorem 1-2 razy w tygodniu). Wyjątkiem są okresy gorące, podczas których przeprowadza się codzienne podlewanie.

Pod koniec lata liczba podlewania zmniejsza się do jednego tygodnia, we wrześniu - do 1-2 razy w miesiącu.

Najlepszy nawóz i wymagania glebowe

Wiosną, przed utworzeniem pąków, kwiat karmi się nawozami azotowymi: 10 g mocznika i 15 g azotanu rozcieńcza się w 12 litrach wody.

Latem (przed kwitnieniem) do ziemi dodaje się suplementy fosforu i potasu. Podczas pączkowania wykorzystuje się również materię organiczną (odchody kurze i dziewanny): krzewy podlewa się 2-tygodniowym naparem 1 litra obornika i 8 litrów wody.

Przycinanie i przesadzanie

Przycinanie krzewów odbywa się:

• odmłodzić stary krzew. Pędy są skracane na wiosnę (przed pojawieniem się pąków), a 2-3 pąki pozostają z ziemi;
• stymulować obfite kwitnienie i blask. Pędy są cięte wiosną, pozostawiając 6-7 pąków;
• do usuwania luźnych pąków latem;
• usunięcie chorych i wysuszonych części rośliny, uformowanie korony (druga połowa października);
• przed przesadzeniem rośliny (przycinanie przyspieszy ukorzenianie).

Przycinanie róży

Kwiat należy przesadzić wiosną. Odległość między krzewami róż musi wynosić co najmniej 60 cm, między różą a innymi roślinami - 90 cm Nadmierne sąsiedztwo nie pozwoli kwiatowi otrzymać wystarczającej ilości wilgoci i światła.

Jak zimuje róża Goethego

W październiku usuwa się wysuszone liście i niedojrzałe pąki.

W regionach południowych i centralnej Rosji nie jest wymagane przygotowywanie kwiatu na zimę. Na północnych szerokościach geograficznych, wraz z nadejściem stabilnych mrozów (-5-7 ° C), powstaje schron: świerkowe łapy układane są wokół krzaków i na górze, zdolne do utrzymania śniegu.

Druga opcja to tzw. Schron powietrzno-suchy: stelaż budowany jest z desek dookoła buszu i pokryty materiałem pokryciowym - lutrasilem, papą lub spunbondem. Konstrukcja musi być mocna, aby nie złamać się pod ciężarem śniegu i nie uszkodzić krzaków.

Schronowe róże

Ponadto powyższym materiałem można pokryć róże bez ramy, zginając pędy do ziemi.

Funkcje kwitnienia

Opis odmiany róży Wolfganga Goethego jako obfitej i długo kwitnącej jest w pełni uzasadniony, gdyż przez całe lato i część jesieni krzewy zachwycają kwitnieniem i aromatem.

Okresy aktywności i odpoczynku

Okres aktywności zaczyna się w marcu, a pąki tworzą się w połowie miesiąca. Na południowych szerokościach geograficznych na przełomie kwietnia i maja pojawiają się pierwsze liście. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa do końca września.

W listopadzie zaczyna się okres uśpienia, okres wegetacyjny się zatrzymuje. Jednak wraz ze wzrostem temperatury powyżej 0 ° C ruch soku może zostać wznowiony, co doprowadzi do jego zamarznięcia wraz z nadejściem mrozu. Z tego powodu zimą warto zadbać o ochronę roślin.

Jak dbać o różę w trakcie i po kwitnieniu

Pielęgnacja w trakcie i po kwitnieniu obejmuje:

• prawidłowe podlewanie (podczas kwitnienia pąków roślina potrzebuje więcej wilgoci);
• terminowe przycinanie (usunięcie przelatujących kwiatostanów nadaje różu siłę do tworzenia nowych);
• nawożenie stymulujące kwitnienie;
• Zwalczanie szkodników.

Dlaczego nie kwitnie róża

Problemy z kwitnieniem mogą być spowodowane:

• niewłaściwe miejsce lądowania (należy przesadzić w oświetlone miejsce lub usunąć spod palącego słońca);
• brak składników odżywczych (nawozić glebę, leczyć stymulantami);
• zamrażanie (przykryć następną zimę);
• niewystarczające lub nadmierne podlewanie.

Reprodukcja róży Goethego

Rozmnażanie odbywa się przez sadzonki. W tym celu stosuje się pędy, cięte wiosną (przed utworzeniem pąków) lub jesienią (już wyblakłe).

Technologia cięcia:

1. Pędy są odcinane o długości około 20 cm.
2. Umieścić w naczyniu z wodą na 2-3 dni.
3. Następnie umieszcza się je w ziemi i przykrywa czapką.
4. Zapewnia codzienne podlewanie.
5. Po pojawieniu się pierwszych pąków rośliny sadzi się na stałe.

Zwalczanie chorób i szkodników

Rose Johann Wolfgang Goethe jest odporna na choroby, jednak czasami pojawiają się problemy takie jak:

• mączniak prawdziwy (biały nalot na liściach);
• rdza (zardzewiałe wypukłe plamy na zieleni);
• czarna plama (czarne plamy na liściach);
• szara zgnilizna (puszysty kwiat na pędach i pąkach);
• kleszcz, mszyca itp.

Usunięcie dotkniętych części i leczenie środkami owadobójczymi (Foundationol, topaz na mączniaka prawdziwego i zgniliznę, ordan na rdzę, wkrótce z plamami) złagodzi wymienione choroby. Leczenie wodą z mydłem pomoże w pozbyciu się pasożytów.

Przy odpowiedniej pielęgnacji róża Goethego stanie się godną ozdobą ogrodu lub jasnym akcentem parkowego krajobrazu. Trwałe i bezpretensjonalne piękno może zakorzenić się na stronie nawet u początkującej kwiaciarni.