Rose Aspiryna (Aspiryna)

Musujące białe kwiaty róży aspiryny wyglądają spektakularnie na tle jasnozielonych liści. W sercu każdego w pełni dojrzałego kwiatu pojawiają się żółte pręciki. Jeśli kwitnie w zacienionym miejscu ogrodu, podstawa płatków staje się bladoróżowa.

Wysokość krzewów wynosi od 50 do 80 cm, w miarę wzrostu krzewy róży wzmacniają się, rosną na wysokość i szerokość. Mieszkańcy lata używają odmiany Aspiryny jako żywopłotu, dekorując nimi granice, tarasy i balkony. Na zimę róże tej odmiany nie są wykopywane z gleby. Wystarczy lekkie schronienie, aby przetrwać zimę.

Jak wygląda różana aspiryna

Opis głównych cech

Ta odmiana nie jest zbyt wybredna pod względem warunków glebowych i pogodowych. Świetnie się czuje zarówno w zacienionych miejscach ogrodu, jak iw miejscach nasłonecznionych. Idealna gleba to luźna gleba, bogata w składniki odżywcze i próchnicę. Ale jeśli okaże się, że jest gliniasty, gliniasty lub lekko wapienny, nie powstrzyma to rozwoju róży aspirynowej. Nadal rozkwitnie ku uciesze właścicieli.

Roślina otrzymała swoją nazwę na cześć stulecia medycyny o tej samej nazwie. Bayer wybrał ten kwiat z kilku powodów:

• odporność na szoki temperaturowe;
• małe kwiaty o błyszczącym białym kolorze pojawiają się prawie jednocześnie w ogromnych ilościach;
• odporność na choroby zakaźne, takie jak mączniak prawdziwy i czarna pleśń;
• bezpretensjonalność.

Odmiana bajkowa

Odmiana została wyhodowana w 1989 roku w Niemczech przez słynnego hodowcę G. Yu. Evers. Róża aspiryny powstaje przez skrzyżowanie róży Fairy z nienazwaną odmianą, która jest określana jako PT 83-350.

Kwiaty róży aspiryny są mniejsze niż inne kwiaty floribundy, mają około 4 cm średnicy. Każdy kwiat ma około 40 płatków i bardzo delikatny aromat, który jest ledwo wyczuwalny.

Róża aspirynowa należy do klasy róż okrywowych. Projektanci krajobrazu uważają tę roślinę za wyjątkową, zdolną sprostać wszelkim oczekiwaniom. Odmiana ta jest preferowana przez miłośników miniaturowych kwiatów, wielbicieli obficie kwitnących floribund oraz wielbicieli zwartych zarośli. Dzięki swoim wszechstronnym parametrom Aspiryna pasuje do wszelkich kompozycji reliefowych: od małych ogrodów po duże krajobrazy.

Sadzenie i odejście

W przypadku zakupu róży aspirynowej w postaci ukorzenionego cięcia kwiaciarnia, decydując się na miejsce sadzenia, musi wykopać dołek, którego średnica przekracza, a głębokość odpowiada parametrom pojemnika.

Sadzonka

Przed sadzeniem korzenie sadzonki moczy się w ciepłej wodzie na 2-3 h. Wykopaną glebę miesza się z zgniłym kompostem, krowią próchnicą lub innym podłożem bogatym w próchnicę.

Po rozprowadzeniu systemu korzeniowego rośliny wewnątrz otworu jest on pokryty ziemią, po czym miejsce sadzenia jest podlewane z węża ogrodowego, aby korzenie były nasycone wodą. Zamiast umytej gleby wylewa się nową. Górna warstwa ziemi nie jest zdeptana.

Najlepszą porą roku na sadzenie róż aspiryny jest jesień i wiosna. Uprawa róży nie jest trudna. Doświadczeni ogrodnicy zauważają, że aspiryna najlepiej kwitnie w miejscach oświetlonych światłem słonecznym przez co najmniej 8 godzin dziennie. Idealne miejsce do sadzenia róż tej odmiany powinno być bogate w próchnicę i dobrze wentylowane.

Róże karmione są 4 razy: pod koniec kwietnia, w połowie maja, po utworzeniu pąków iw okresie kwitnienia. Pierwsza składa się z azotanu amonu, soli potasowej (15 g na każdy krzak) i superfosfatu (20 g na każdy krzak).

Drugi górny opatrunek jest organiczny. Zawiera napar dziewanny (1:10) lub odchody kurze (1:20). Pod każdy krzak wlewa się wiadro nawozu.

Po raz trzeci krzewy są karmione azotanem wapnia rozcieńczonym wodą (1 łyżka stołowa na 10 litrów) i mieszane z nawozami organicznymi. W okresie kwitnienia pod każdy krzak wlewa się mieszaninę azotanu amonu (15 g), siarczanu potasu (30 g), siarczanu magnezu (10 g), rozcieńczonego w wodzie (10 l).

Wraz z nadejściem jesieni płatki opadają na długo przed początkiem okresu więdnięcia, dzięki czemu roślina zawsze ma zadbany wygląd. Róża Floribunda Aspiryna dobrze znosi zimę. Nie trzeba go wykopywać na zimę i przesadzać wiosną w inne miejsce. Wystarczy posypać system korzeniowy ziemią, a wierzchołek krzewu róży przykryć świerkowymi gałęziami.

Jeśli konieczne będzie przeszczepienie róży w inne miejsce, dolne gałęzie rośliny zostaną odcięte, a górne skrócone. Roślina nie wymaga corocznego przycinania. Doświadczeni ogrodnicy odmładzają dorosłe krzewy raz na 3-5 lat, usuwając stare gałęzie.

Podlewanie jest wymagane z umiarem

Okres kwitnienia rozpoczyna się wczesną wiosną i trwa do późnej jesieni. Jeśli aspiryna nie kwitnie, może być nieprawidłowo podlewana. Podlewając krzewy różane z węża od góry do dołu, niedoświadczony ogrodnik stwarza warunki do rozwoju infekcji grzybiczej. Przyczyną choroby jest wysoka wilgotność w okolicy liściastej części rośliny.

Reprodukcja

Doświadczonym ogrodnikom zaleca się rozmnażanie rośliny przez sadzonki. Róża wyrosła z cięcia zostaje uwolniona od wzrostu dzikiego, aw przypadku śmierci części nadziemnej z szyjki korzeniowej powstają młode pędy, zastępując martwe.

Jesienią zdrewniałe pędy są odcinane i po uwolnieniu ich od liści, przechowywane w ujemnych temperaturach w mieszaninie mchowo-piaszczysto-torfowej. Wiosną pędy, które przetrwały zimę, są cięte na sadzonki 10-20 cm. Upewnij się, że kąt dolnego cięcia jest bliski 45 °. Górne cięcie powinno być proste. Pożądane jest, aby oba końce cięcia były oddalone o 3-4 cm od najbliższego pąka Wszystkie pąki pośrednie są odłamywane. Sadzenie zdrewniałych sadzonek planowane jest na przełom kwietnia i maja.

Sadzenie najlepiej wykonywać wiosną.

Róże tej odmiany nie boją się chorób i szkodników. Przy niewłaściwej pielęgnacji roślina może zostać dotknięta mączniakiem prawdziwym i czarną plamą. dolegliwości można pokonać przy pomocy fungicydów.

Ogólnie rzecz biorąc, ta odmiana jest bardzo skuteczna, umiarkowanie niezwykła i niewymagająca w pielęgnacji. Najważniejsze jest prawidłowe podlewanie i przykrycie na zimę, a wtedy aspiryna zakwitnie przez całe lato.