Róże okrywowe - czym one są, odmiany

Do dekoracji parków i ogrodów projektanci krajobrazu często używają róż okrywowych. Tworzą wielokolorowe dywany, są włączane w kompozycje roślinne, a także obramowują parkowe ścieżki i żywopłoty. Dzięki jasności i obfitemu kwitnieniu odmiany te zyskują popularność wśród amatorskich hodowców kwiatów, którzy ozdabiają swoje letnie domki różami okrywowymi.

Róża okrywowa: opis i charakterystyka

Nazwę odmiany uzyskano ze względu na możliwość wyściełania ziemi pędami, niemal zakrywając ją jak dywan.

Długość łodyg róż okrywowych jest zróżnicowana i waha się od 0,2 do 2 m. Kwiaty różnią się wielkością, kształtem i stopniem podwójności (są proste, półpełne, zwykle gęsto podwójne).

Róże okrywowe - cała grupa kwiatów

Cechy tej odmiany to:

• gęsto ulistnione, elastyczne pędy pokrywające ziemię;
• szerokość krzewu przekraczająca wysokość;
• szeroki system korzeniowy zapobiegający niszczeniu gleby.

Użyj w projektowaniu

Ze względu na względną łatwość uprawy i pielęgnacji róża okrywowa jest aktywnie wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu parkowego. Kwiaty pokrywają brzydkie obszary lądu, a także tworzą kompozycje z innymi roślinami.

Ten rodzaj służy do ozdabiania klombów i granic, sadzi się pełzającą różę, aby wzmocnić glebę na zboczach.

Różana granica

Najlepsze odmiany róż okrywowych do uprawy na zewnątrz

Do dekoracji domków letniskowych i ogrodów hodowcy kwiatów poszukują odmian róż okrywowych, charakteryzujących się łatwością uprawy i pielęgnacji, obfitym kwitnieniem i szybkim wzrostem. Jednak aby znaleźć odpowiednie odmiany, należy wziąć pod uwagę kilka kryteriów.

Kwitnie przez całe lato

Do róż długo kwitnących zaliczamy:

• Fair Play z jasnoróżowymi kwiatami (słabo przystosowanymi do deszczowej pogody);
• Baleriny z obficie rozgałęziającymi się krzewami i białymi kwiatami z różową obwódką;
• Amber Viel, wyróżniający się niewielkimi rozmiarami i kulistymi kwiatami o żółtym lub bursztynowym odcieniu;
• Matador z dużą liczbą (do 15 szt.) Jasnoróżowych kwiatów (nie lubi wiatru);
• Bursztynowe Słońce, którego pędy są gęsto rozgałęzione i szczelnie pokrywają glebę (kwiaty o żółtym odcieniu).

Odmiany odporne na zimę

Róże, które nie boją się zimna, to:

• Fiona o jasnoczerwonych podwójnych kwiatach, odporna na mrozy do -28 ° С;
• Halloween o wysokości mniejszej niż 0,6 m, który pokrywa ziemię dywanem gęsto podwojonych ciemnoczerwonych kwiatostanów (toleruje spadek temperatury do -30 ° C);
• śnieżnobiała odmiana Snow Ballet, wytrzymująca -40 ° C (nie lubi deszczu).

Odmiany dla regionu moskiewskiego

Cechy klimatyczne okolic Moskwy nadają się do uprawy:

• Super Dorothy, Mirato, Knirps (różowe kwiaty);
• Liliowy deszcz;
• Bessie (z pomarańczowymi płatkami);
• śnieżnobiała Blanca Meidiland.

Sadzenie róż okrywowych

Aby kwiaty mogły wygodnie rosnąć na terenie w pobliżu domu, zaleca się przestrzeganie podstawowych zasad sadzenia.

Jak wybrać odpowiednie miejsce

W przypadku róż okrywowych wybierz dobrze oświetlone obszary na wzgórzu (można sadzić na pagórku i na rabatach kwiatowych). Sadzenie na nizinie z nadmierną wilgocią prowadzi do zgnilizny korzeni.

Aby uniknąć poparzeń słonecznych, należy zadbać o zacienienie w ciągu dnia (można sadzić obok drzew iglastych). Południowo-wschodnia część terenu będzie idealna do uprawy róż okrywowych.

Kiedy sadzić różę okrywową

Okres sadzenia różni się w zależności od regionu. W południowej i centralnej części Rosji zaleca się sadzenie jesienią 1-1,5 miesiąca przed nadejściem chłodów. Ten czas wystarczy na zakorzenienie. Na północy, północnym zachodzie, na Syberii, sadzenie odbywa się na przełomie maja i czerwca.

Przygotowanie miejsca na krzak

Kilka dni przed sadzeniem wykopuje się dołek o głębokości 0,6-0,7 mi średnicy 0,5 m. Jeśli planujesz sadzić róże w rzędzie, możesz przygotować rów.

Procedura sadzenia krok po kroku

Technologia:

1. Na sadzonce pąki są usuwane poniżej szczepienia, a korzenie są lekko przycinane.
2. System korzeniowy zanurza się w wiadrze z gliną rozcieńczoną w wodzie.
3. Podczas sadzenia w ciężkiej gliniastej glebie piasek wlewa się na dno wykopu warstwą 10 cm, jeśli gleba jest piaszczysta, wówczas piasek zastępuje się gliną.
4. Do zagłębienia dodaje się kompost (10-20 l) i żyzną warstwę gleby (którą usunięto podczas kopania dołka).
5. Sadzonkę umieszcza się we wnęce i posypuje dolną żyzną warstwą ziemi pozostałą po wykopaniu dołka (gleba powinna znajdować się tuż nad miejscem szczepienia).
6. Jest obficie podlewana i ściółkowana torfem lub próchnicą.

Sadzenie róż odbywa się w kilku etapach.

Cechy pielęgnacji róż okrywowych

Przestrzeganie podstawowych zasad pielęgnacji pozwala uzyskać zdrowe i piękne kwiaty.

Zasady podlewania i wilgotność

Róże wolą umiarkowane podlewanie raz w tygodniu. Aby uniknąć oparzeń słonecznych, zabieg wykonuje się rano, kierując strumień pod krzaki.

Najlepszy nawóz i jakość gleby

Do róż nadają się gleby gliniaste o słabej kwasowości (pH 5,5-6,5). Karmienie rozpoczyna się 14 dni po pojawieniu się pierwszych liści (stosuje się nawozy azotowe i materię organiczną). Po miesiącu procedurę powtarza się. Jesienią róże karmione są suplementami fosforowo-potasowymi.

Przycinanie i przesadzanie

Ten gatunek nie wymaga regularnego przycinania. Kwiaciarnie zalecają lekkie przycinanie pędów w pierwszym roku, aby krzewy były grubsze, a także skracanie pędów do 30 cm co 5 lat, aby odmłodzić krzewy.

W trosce o pełzającą różę należy odciąć martwe i chore łodygi liśćmi, a także usunąć wysuszone pąki.

Przycinanie odbywa się dwa razy w roku - jesienią i wiosną.

Części pędów pozostałe po przycięciu służą do sadzonek. Aby to zrobić, wybierz przycięcie pełzającej róży z pięcioma liśćmi, łodygę umieszcza się na 1 dzień w wodzie z nadmanganianem potasu, a następnie w glebie pod kapturem. Po zakorzenieniu przesadza się go do doniczki lub otwartej ziemi.

Przesadzanie kwiatów odbywa się w celach reprodukcyjnych, a także podczas przeprowadzki do nowego miejsca.

Aby rozmnażać pełzającą różę, wiosną pęd jest zginany do ziemi i mocowany w miejscu pogłębienia pożywną glebą. Jeden z pąków na nacięciu umieszcza się w tym otworze w celu późniejszego ukorzenienia.Jesienią ukorzeniona sadzonka jest oddzielana od krzewu macierzystego i przesadzana.

Podczas przesadzania dorosłego kwiatu krzak wykopuje się glinianą grudką (im więcej grudek, tym lepiej). Proces ułatwia wstępne podlewanie. Dla wygody pędy są związane liną. Po wykopaniu krzak umieszcza się na szmatce lub innym materiale, aby przenieść się w nowe miejsce.

Przeszczep przeprowadza się nie tylko w celu reprodukcji

Cechy zimowania kwiatu

Wiele odmian pnącej róży przetrwa zimę bez schronienia na południu kraju iw centralnej Rosji. Jeśli jednak rośnie ciepłolubna róża, zapewniona jest dodatkowa ochrona. To samo dotyczy kwiatów w regionach północnych.

Jako materiał okrywający stosuje się świerkowe gałęzie i suche liście, które nie są dobrze podatne na próchnicę (dąb, paproć itp.). Przed przykryciem krzewy są spudłowane.

Ostatnio na popularności zyskuje schronisko powietrzno-suche - stworzenie ramy wokół kwiatów z metalowych łuków lub desek, na które naciągany jest specjalny materiał (spunbond, geowłóknina itp.). Są również po prostu owinięte w tuleje w celu izolacji.

Schronisko suche na powietrzu

Zwalczanie chorób i szkodników

Wśród chorób, z którymi borykają się hodowcy, są mączniak prawdziwy, czarna plama i rdza. Aby się ich pozbyć, konieczne jest usunięcie dotkniętych części rośliny i spryskanie krzewów fungicydami (fundamentol, fitosporyna itp.).

Wśród szkodników są przędziorki, owady łuskowate i mszyce. Dobrym sposobem na uratowanie pnącej róży przed pasożytami jest traktowanie jej środkami owadobójczymi (actara, fitofarma itp.).

Rdza na liściach róży

Róże okrywowe stały się popularną ozdobą parków i ogrodów przydomowych. Różnorodność odmian pozwala na realizację wykwintnych rozwiązań projektowych, a bezpretensjonalność kwiatu pozwala zająć się nim bez większego wysiłku.