Łubin jako siderat - kiedy siać, a kiedy grzebać

Proces nawożenia zielonego jest zaorany do gleby nawozami zielonymi pochodzącymi ze specjalnie uprawianych roślin zielnych. Ma długą historię. Nawet w starożytnym Rzymie dzięki uprawie roślin strączkowych poprawiono żyzność gleby w winnicach. Ta metoda jest teraz używana. Jednym ze skutecznych nawozów zielonych jest łubin (łac. Lupinus), roślina zielna jednoroczna, którą wielu ludzi zna jako wieloletnią roślinę ogrodową uprawianą do ozdabiania klombów.

Zalety łubinu do ogrodu

Aktywne wykorzystanie powierzchni uprawnej do uprawy warzyw i upraw ogrodniczych prowadzi do zubożenia warstwy żyznej. Rośliny pobierają potrzebne im substancje z gleby; nowa podaż mikro- i makroelementów następuje na kilka sposobów. Najważniejsze z nich to wprowadzanie przez człowieka nawozów mineralnych oraz rozkład substancji organicznych, w tym roślin zielonego obornika.

Wieloletnie świece łubinowe będą ozdobą ogrodu

Siderata to w rzeczywistości zielone nawozy składające się z pozostałości substancji nagromadzonych w tkankach roślin. Nawozy zielone obejmują łubin jednoroczny - bezpretensjonalną roślinę o dużych liściach i pięknych kwiatostanach. W części nadziemnej buduje dużą ilość zielonej masy, w której znajdują się alkaloidy, garbniki, aminokwasy, flawonoidy, błonnik, makro- i mikroelementy.

System korzeniowy łubinu ma budowę rozgałęzioną, centralny rdzeń wnika w głębokie warstwy gleby. Pod wpływem korzeni zielonego nawozu poprawia się mechaniczna struktura gleby. Tworzą się kanały korzeniowe, przez które wilgoć powierzchniowa i powietrze mogą dostać się do żyznej gleby. Martwe korzenie roślin pozostające w głębi gleby, a także kompost z łubinu wytwarzany na powierzchni ziemi, stają się źródłem pożywienia dla robaków i mikroorganizmów żyjących w pobliżu szczątków organicznych.

Wielu ogrodników od dawna zna łubin jako siderat - kiedy siać, a kiedy zakopać jego zielone łodygi i liście, również rozumieją. Dlatego rośnie jego popularność i zapotrzebowanie. Osobliwością roślin jest to, że rozwój wegetatywny zachodzi bardzo szybko. Już po 50-80 dniach od pojawienia się pierwszych pędów rośliny wyrastają na zielonej powierzchni, którą można skosić i osadzić w glebie. Zakopanie w wilgotnej glebie przyspieszy rozkład materii organicznej.

System korzeniowy Lupinus

Jakie gleby wymagają sadzenia łubinu

Pięknie kwitnący Lupinus nadaje się do uprawy na nieuprawianych obszarach, przydatna na ubogich i zubożałych glebach. Dzięki makro- i mikroelementom zawartym w jego korzeniach, łodygach i liściach, gleby, na których łubin stosowany jest jako nawóz zielony, nasycane są substancjami niezbędnymi do podniesienia poziomu żyzności. To jest azot, fosfor i wapń. Substancje wchodzące w skład włókien roślinnych odtleniają gleby o pH poniżej „7”, zamieniając je w obojętne. Większość upraw ogrodniczych sadzi się na glebach neutralnych.

Przed jakimi uprawami należy sadzić jednoroczny łubin

Żadna roślina uprawna w ogrodnictwie nie może rozwinąć się z nasion do postaci dorosłej bez azotu i fosforu. Nie bez powodu substancje te zaliczane są do grupy makroelementów, gdyż bez ich udziału separacja komórek roślinnych jest niemożliwa. Nawóz zielony z łubinu może przenosić do 20 g związków azotowych na 1 m² gleby. Najczęściej ten rodzaj zielonego nawozu stosowany jest w legowiskach przeznaczonych do uprawy pomidorów, ogórków, papryki, truskawek, ziemniaków, zielonych ziół.

Łubin zwiększy plony krzewów jagodowych, zbóż. Siew łubinu na obszarach, na których będą rosły rośliny strączkowe, jest niedozwolony. Rośliny należą do tej samej rodziny, cierpią na pospolite szkodniki i patogeny, które gromadzą się w warstwie ornej gleby i mają destrukcyjny wpływ na rośliny.

Jakie odmiany łubinu nadają się do roli zielonego nawozu

Roczne łubiny są używane jako rośliny zielonego nawozu. W bardzo krótkim czasie tworzą znaczną zieloną masę i rozległy system korzeniowy. Około 10 gatunków roślin jednorocznych uprawia się jako rośliny uprawne. Niektóre z nich są ozdobne.

Do sideracji używane są następujące typy:

• Lupin wąskolistny Blue (Lupinus angustifolius) - odnosi się do łubinu alkaloidowego, zawiera alkaloid łubin, dorasta do 1,5 m wysokości, wierzchołki łodyg zdobią jasnofioletowe, różowe, białe kwiatostany w postaci spiczastych świec, mrozoodporny.
• Lupin Yellow (Lupinus luteus) - uprawiany wyłącznie jako zielony nawóz o gęstej masie liściowej, charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu, krzewami do 90 cm wysokości, nie toleruje cieniowania i suszy, dobrze rozwija się na neutralnych glebach piaszczystych.
• Łubin siderata (Lupinus albus L.) jest znaną rośliną rolniczą, wykorzystywaną jako roślina paszowa i na zielony nawóz, poziom alkaloidów w tkankach roślin jest najniższy wśród gatunków alkaloidów; 6 odmian tego gatunku znajduje się w Rejestrze osiągnięć hodowlanych Federacji Rosyjskiej.
• Łubin jednoroczny Biełozerny jest gatunkiem wcześnie dojrzewającym, pięknie kwitnącym, wysoce plennym, o średnim plonie o 15% wyższym niż inne typy łubinu zielonego.

Lupinus luteus może rosnąć na glebach piaszczystych i kamienistych

Jak wyhodować łubin jako zielony nawóz

Aby uzyskać wysokiej jakości zielony nawóz, musisz spełnić określone wymagania dotyczące sadzenia i pielęgnacji rośliny.

Daty siewu

Ustalono, że nawozy łubinowe przynoszą duże korzyści biologiczne, gdy są wysiewane późnym latem - wczesną jesienią, jeśli w regionie występują długie, ciepłe miesiące jesienne. Sadzonki łubinu wytrzymują temperatury do -4 ºC. Po zbiorach można wysiewać nasiona na tych działkach, na których planowane są uprawy, dla których łubin był dobrym poprzednikiem.

Nasiona łubinu wykiełkują jeden do dwóch tygodni po wejściu do gleby, a przed nadejściem przymrozków będą miały czas na rozwinięcie się do etapu pączkowania. W tym czasie najwięcej bakterii brodawkowych znajduje się na korzeniach zielonego nawozu.

Rośliny są koszone i pozostawiane w postaci ściółki na powierzchni gleby, a następnie wiosną są osadzane w glebie lub od razu zakopywane są zielone części zielonego nawozu.

Metody siewu

Wcześniej wykonuje się rowki w glebie, a następnie po zamarznięciu warstwy powierzchniowej układa się ziarna. Posyp wstępnie przygotowaną suchą ziemią, przykryj resztkami roślin, w razie potrzeby zaizoluj folią.

Wiosną, gdy nadchodzą ciepłe dni, folia jest usuwana, ściółka jest usuwana.Nasiona kiełkują szybko, a na początku czerwca roślina wchodzi w fazę dojrzałości technicznej. Zaletą takiego wysiewu zielonego nawozu jest to, że wiosną nie marnuje się już na siew, gleba po stopieniu i rozmrożeniu śniegu jest przez długi czas nasycona wilgocią.

Uprawy wiosenne przeprowadza się jak najwcześniej, gdy tylko pogoda pozwoli na wejście do ogrodu. Nasiona wysiewa się na głębokość 5 cm, na glebach piaszczystych głębokość sadzenia zwiększa się do 8 cm Łubin kiełkuje w temperaturze + 5ºC. Przed rozpoczęciem sadzenia roślin uprawnych korzenie łubinu rozciągną się na całą głębokość warstwy ornej i pobiorą składniki odżywcze z niższych warstw.

Czas koszenia

Siderata należy skosić na czas; pąki nie mogą kwitnąć. Kosią przy pochmurnej pogodzie lub wcześnie rano. Po skoszeniu rośliny są miażdżone i pozostawiane na powierzchni gleby. Grube łodygi nie są zakopane w ziemi, są wysyłane do kompostowania. Jeśli ziemia jest sucha, wierzchołki łubinu są podlewane i posypywane ziemią.

Nasiona łubinu w twardej łusce

Podstawowe zasady opieki

Do aktywnego wzrostu i szybkiej wegetacji łubin potrzebuje lekko kwaśnych lub obojętnych gleb. Na ziemiach alkalicznych zamiast luksusowego wysokiego, rozłożystego kwiatu wyrosnie mała, słaba roślina z kilkoma liśćmi. Dlatego przed zasianiem zielonego nawozu łubinu należy określić kwasowość gleby.

Na samym początku sezonu wegetacyjnego rośliny mogą zagłuszyć chwasty. Ale Lupinus bardzo szybko zyskuje na sile i wkrótce zacznie wznosić się ponad wszelkie chwasty. Zaletą łubinu obornika zielonego jest to, że jest gęsto zasiewany, sadzonki kiełkują polubownie, szybko zyskują na sile. Zwłaszcza w czasie, gdy są lekkie deszcze, a gleba nie wysycha. Nadmiar wilgoci może prowadzić do zgnilizny korzeni.

Przy suchej pogodzie sadzonki zielonego nawozu będą wymagały podlewania. Dojrzałe rośliny będą mogły same o siebie zadbać. Dzięki swoim długim korzeniom będą czerpać wodę z wilgotnych warstw gleby. Podobnie jak składniki odżywcze. Dlatego ogrodnicy niewiele myślą o tym, jak karmić łubin, ponieważ tylko młode rośliny będą wymagały karmienia.

Nawóz zielony Lupinus angustifolius

Główne problemy podczas uprawy łubinu jako siderata

Łubin, jak każda roślina, może zachorować i zostać zaatakowany przez szkodniki. Istnieją inne problemy podczas jej uprawy.

Kwasowość gleby

Jeśli rośliny nie rozwijają się dobrze, należy ustalić możliwą przyczynę. Głównym z nich jest często nieodpowiednia kwasowość gleby i bardzo gęsta struktura. Kwasowość jest określana na podstawie testów laboratoryjnych przeprowadzanych przez specjalistów lub niezależnie. Pierwsza opcja jest najbardziej niezawodna, ale droga i nie zawsze dostępna.

Możesz samodzielnie dokonać oceny kwasowości przez te rośliny, których jest wiele na miejscu. Szczaw, mech, skrzyp polny dobrze rosną na glebach kwaśnych. Gleby neutralne nadają się do śniegu, koniczyny, pokrzywy. W przypadku komosy ryżowej i gorczycy polnej potrzebne są gleby lekko zasadowe.

Dokładniej, poziom kwasowości jest określany niezależnie za pomocą lakmusowego wskaźnika w postaci pasków specjalnego papieru. Pasek umieszcza się w osiadłym w wodzie wyciągu z ziemi i określa się, na jaki kolor jest malowany. W przypadku łubinu bardzo dobrze będzie, jeśli kolor paska zmieni się na żółto-pomarańczowy (gleba lekko kwaśna) lub żółto-zielony (neutralny).

Ekstrakt z gleby: 10 g gleby rozpuszcza się w 25 g wody

Choroby i profilaktyka łubinu

Łubin może cierpieć na choroby grzybowe.Zarodniki grzybów są bardzo lekkie i lotne, przenoszone przez wiatr i mogą być przenoszone na rękach ludzi i narzędziach ogrodniczych. Zapobieganie chorobom będzie polegało na przedsiewnym zaprawianiu nasion za pomocą infekcji grzybiczych. Rynek środków do zwalczania chorób zielonego nawozu oferuje preparaty - zaprawiacze nasion "Vitaros Maxim", Divident Star ".

Uprawy Lupinus mogą umrzeć z powodu bakterii, brązowych, czarnawych plamek, zgnilizny korzeni i szarej zgnilizny, mozaiki liści, więdnięcia fusarium. Wszystkie te choroby powodują znaczne niedobory upraw. Za pomocą fungicydów Amistar Extra i Rajok można wzmocnić odporność roślin i zapobiec wnikaniu patogenów do tkanek roślin w okresie wegetacji.

Częste szkodniki

Sadzonki Siderata cierpią na szkodniki, których larwy zimują na szczątkach roślinnych iw glebie. Mogą to być muchy kiełkujące, gąsienice gryzących czerpaków, szare i szczeciniaste ryjkowce. Obecność ryjkowców na łubinie, gąsienice czerpaka są podawane przez zjedzone liście. Kiełki żywią się kiełkującymi nasionami i sadzonkami.

Spośród profesjonalnych leków najskuteczniejszy jest środek dezynfekujący Tabu. W opisie leku wskazano, że substancja czynna przenika do nasion, po ich kiełkowaniu przedostaje się do korzeni, a następnie, gdy część naziemna rośnie, przenika do łodyg i liści. Owady żywią się włóknami roślinnymi i giną pod wpływem trucizny. W okresie wzrostu zielonej masy rośliny poddaje się działaniu insektycydów „Vantex”, „Tibor”, „Lannat”, „Clotimet”.

Łubin w ogrodzie kwiatowym na osobistej działce

Ogrodnicy, niezaznajomieni ze wszystkimi gatunkami Lupinus, uważają, że sadzenie tych roślin w łóżkach jest niebezpieczne, ponieważ są w stanie rozrzucić nasiona w sposób niekontrolowany, aby uchwycić nowe obszary z kłączami. Ale dotyczy to roślin wieloletnich, które zwykle rosną w klombach, ozdabiają ogrody frontowe. Lupins siderata w ogrodzie może przynieść korzyści tylko wtedy, gdy oczywiście uwzględni się wszystkie cechy ich uprawy, a rośliny zostaną odpowiednio pielęgnowane.