Oxalis zwyczajny - co to jest, gdzie rośnie kapusta zająca
Zawartość:
Oxalis vulgaris to wieloletnie zioło o długim, pełzającym kłączu, którego łacińska nazwa brzmi Óxalis acetosélla. Obszar dystrybucji szczawików jest dość szeroki. To praktycznie całe terytorium Rosji, Europy, Kaukazu, Turcji, Mongolii, Chin. W większości przypadków roślinę można znaleźć w lasach świerkowych.
Co to jest zwykły Oxalis
Oxalis pojawia się w lasach wczesną wiosną. Popularne nazwy rośliny to kapusta zająca, koniczyna kukułka, barszczówka, a nawet kwiat szczęścia. Nazwa Oxalis jest całkiem uzasadniona, ponieważ liście mają przyjemny, kwaskowaty smak. Dzieci szczególnie lubią kapustę zajęczą. Uwielbiają spacery po lesie i cieszą się smakiem delikatnych, miękkich, niezwykłych liści.
Dzikie szczawiaki rosną w lasach świerkowych
Ale nie tylko ludzie cieszą się smakiem rośliny. Kapusta zajęcza nie jest tak nazwana przypadkowo. Zające uwielbiają też ucztować na świeżej i smacznej trawie, która jako jedna z pierwszych pojawia się w lesie. Nie trzeba go długo szukać, czasami zajmuje ogromne obszary. Szczególnie wiele miejsc, w których rośnie szczawik, znajduje się w tajdze.
Zającom też nie przeszkadza jedzenie roślin
Pomimo faktu, że koniczyna kukułkowa rośnie w lasach ciągłych i rosyjskich, jest szczególnie obfita w tropikach i subtropikach. Liczba gatunków dzikich kwasów na tych terenach sięga 800. Są między innymi takie odmiany, w których system korzeniowy nie jest włóknisty, ale bulwiasty lub zasadniczy. W lesie w miejscu, w którym rośnie szczawik, często nie ma innych roślin zielnych.
Opis kapusty zajęczej
Te dwie odmiany szczawika pospolitego różnią się tylko siedliskiem, pod wszystkimi innymi cechami są podobne. Szczaw polny to trawa, która rośnie głównie na łąkach, a las znajduje się odpowiednio w lesie. Najczęściej są to lasy świerkowe, ale czasami można je spotkać w lasach sosnowych.
Wiosenny las świerkowy z polaną szczawiową to częsty widok w klimacie umiarkowanym
Liście szczawika
Roślina szczawiowa ma małe trójlistkowe liście w kształcie serca. Występują na ogonkach liściowych o długości od 5 do 15 cm. Koniczyna jest zewnętrznie podobna, dlatego w Niemczech nazywana jest „koniczyną kwaśną”. Niektóre odmiany charakteryzują się liśćmi 4, a nawet 5-tidolem. Ich kolor jest bladozielony z bordowymi plamami pośrodku. Ich smak jest kwaśny ze względu na obecność kwasu szczawiowego. Zawierają wiele pożytecznych substancji, w szczególności witaminę C. Są przydatne zarówno do świeżego spożycia, jak i do gotowania, jednym ze składników, których jest szczaw zwyczajny.
Można jeść dziko kwaśne liście
Przed deszczem i złą pogodą liście rośliny składają się. Dzieje się to również w ciemności. Proces ten można również przeprowadzić mechanicznie, lekko stukając w nie, zwłaszcza wiosną. Po kilku minutach pożądany rezultat zostanie osiągnięty.
Liście kapusty królika są składane na noc
Roślina kwitnąca
Na szczególną uwagę zasługuje opis kwiatów szczawiu pospolitego:
- okres kwitnienia przypada na drugą połowę kwietnia - połowę maja;
- każdy młody kwiat różowawego odcienia (jest też szczawik z żółtymi kwiatami) to kielich. Znajduje się na cienkiej, krótkiej łodydze. Płatki w pełni kwitnących kwiatów są białe;
- każda szklanka składa się z 5 cienkich płatków z liliowymi żyłkami, wewnątrz znajduje się 5 małych pręcików z malutkim słupkiem pośrodku;
- na słupku znajduje się 5 kolumn ze znamionami na końcach i jajnikiem, na którym zaczną formować się owoce.
Kwiat kapusty królika w kształcie kielicha
Kwaśne owoce
Ziele Oxalis tworzy owoce i nasiona o niewielkich rozmiarach, które są bardzo trudne do zauważenia, chyba że przyjrzysz się uważnie. Owoce są małe, kuliste i zielone. Znajdują się na tej samej łodydze, na której wcześniej znajdował się kwiat.
Pomimo tego, że zauważenie owocu jest problematyczne, ma dość interesującą właściwość. Po każdym dotknięciu błyskawicznie „wybucha”. Aby przetestować to w praktyce, najpierw musisz znaleźć same owoce. Czując kilka dojrzałych brązowych pudełek z rzędu, możesz natknąć się na takie, w którym wciąż jest nasiono. Po kliknięciu nastąpi mini-eksplozja, a ziarno wyskoczy z pudełka. Ta metoda odrzucania nasion jest niezwykle rzadka w świecie roślin.
Kwaśne owoce
Jeśli weźmiesz pod uwagę cały proces, możesz zrozumieć, że płód nie ma nic wspólnego z tą eksplozją. Cała moc tkwi bezpośrednio w nasionach. Mają w sobie mechanizm, którego działanie przypomina sprężynę, działa przy każdym dotknięciu. Ze szczawiu wyrzuca się kilka czerwonych nasion. Mają doskonałe kiełkowanie i dają początek nowej generacji. Najpierw wykluwają się dwa liścienie, a po parze liści, identyczne jak u dorosłej rośliny.
Nasiona Kislitsa
Przydatne właściwości i zastosowanie zwykłego kwaśnego kwaśnego
Liście rośliny są korzystne. Zawierają:
- witamina C;
- rutyna;
- kwas szczawiowy i bursztynowy;
- karoten;
- kwasy organiczne;
- wapń.
Od czasów starożytnych szczaw był uważany za roślinę o właściwościach leczniczych i leczniczych. Kwiaty i liście kapusty zajęczej były używane do walki ze szkorbutem, do leczenia otwartych ran i wrzodów, a także uznawano ją za antidotum na zatrucia metalami ciężkimi (np. Rtęcią). I do dziś jest używany przez ludzi jako środek zwiększający odporność, pomagający w walce z przeziębieniami i chorobami wirusowymi, jako środek żółciopędny, gojący rany, moczopędny i lek na robaki. To nie wszystkie problemy, z którymi może sobie poradzić szczawik, są też inne:
- przyspieszenie metabolizmu;
- wzrost poziomu kwasowości soku żołądkowego;
- niestrawność;
- problemy z apetytem;
- zły oddech;
- zgaga;
- wymioty.
Do celów leczniczych stosuje się liście, łodygi i kwiaty rośliny. Najlepiej zbierać je od maja do czerwca, ponieważ w tym okresie najbardziej przydatne substancje gromadzą się w kwasie. Są przechowywane nie tylko świeże, ale także suche. Części nadziemne rośliny suszy się w specjalnej suszarce w temperaturze nieprzekraczającej 40 ° C. Przechowuj je w pojemnikach wykonanych z naturalnych materiałów oddychających (na przykład drewna lub tektury) w suchym, zacienionym miejscu. Okres przydatności do spożycia wynosi 12 miesięcy.
Sok wytwarzany jest ze świeżych liści kapusty zajęczej, która sprzyja usuwaniu metali ciężkich z organizmu i walczy z nowotworami. Ten sam napój pomoże przywrócić prawidłowy metabolizm, skoryguje problemy trawienne i pomoże przy biegunce. Jest stosowany jako płyn do płukania ust w celu wyeliminowania bakterii i nieprzyjemnego zapachu. Świeży sok kwaśny jest dobrym środkiem antyseptycznym, jest magazynem witaminy C, pomaga osobom cierpiącym na anoreksję.
Kislitsa to zioło, które jest używane nie tylko na świeżo, ale także do robienia wywarów; można je stosować o każdej porze roku, w tym zimą. Na przykład wywar w mleku pomaga w przeziębieniu, wywar w wodzie jest dodatkową pomocą w przypadku gruźlicy, zapalenia węzłów chłonnych i raka żołądka. Działa jako zapobieganie takiemu problemowi, jak miażdżyca. Taki wywar delikatnie usuwa robaki z organizmu, mogą go stosować nie tylko dorośli, ale także dzieci.
Aby przygotować wywar z wody, będziesz potrzebować:
- 2 łyżeczki suszonej wiśni;
- 1 szklanka wody.
Metoda gotowania:
- Trawę przykryj wodą, umieść na kuchence i zagotuj.
- Pozostaw w temperaturze pokojowej do ostygnięcia.
- Przecedzić przez gazę / sito, dodawać wodę do uzyskania pierwotnej objętości.
- Weź 0,5 szklanki z posiłkami 3 razy dziennie.
Przydatny bulion kwaśnego kwasu pomaga w wielu dolegliwościach
Nie zaleca się stosowania tych środków zbyt długo, ponieważ koniczyna ma zbyt duży wpływ na nerki. Przed zażyciem należy skonsultować się ze specjalistą.
Najczęstsze rodzaje kapusty zajęczej
Nazwa kapusta zajęcza obejmuje wiele rodzajów. Najczęstsze są następujące:
- rozchodnik (szczawiak pospolity) to najpospolitszy gatunek występujący w różnych warunkach naturalnych, występujący nawet w Japonii. W różnych regionach można go nazwać inaczej, na przykład rozchodnik purpurowy i piskliwy. Wysokość krzewu wynosi 80 cm, łodygi są mięsiste, wyprostowane, jasne, kwiatostan wielokwiatowy w odcieniach bzu i bordo;
- szczawiowate, które wielu próbuje oswoić. W klombach będzie się również rozwijać i kwitnąć, ale zimotrwalosc spadnie;
- rozchodnik żrący. Jego wysokość sięga maksymalnie 10 cm, liście są małe, jasnozielone w kształcie rombu, kwiatostany są żółte;
- Rozchodnik jest szeroko rozpowszechniony na Kamczatce, stąd nazwa. Jego wysokość dochodzi do 25 cm, liście i łodygi są zielone, mięsiste. Kształt liści jest owalny.
Rozchodnik kaustyczny nie rośnie powyżej 10 cm
Dekoracyjne zastosowanie
Ponieważ istnieje wiele gatunków szczawików, jest aktywnie wykorzystywany do celów dekoracyjnych. Nie jest to zaskakujące, ponieważ szybko się rozprzestrzenia, przykrywa glebę jasnym dywanem, chwasty nie przebijają się przez nią. Ta roślina nie jest wybredna, odporna na zimę, idealnie uzupełnia wiele projektów projektantów krajobrazu. Oxalis można wykorzystać nawet przy projektowaniu zjeżdżalni alpejskich lub skalniaków. Najważniejsze jest, aby odróżnić ozdobne odmiany szczawiu od szybko rosnących chwastów i określić, jaki cel jest konieczny w każdym konkretnym przypadku.
Czerwone szczawiki ozdobią każdy projekt krajobrazu
Uprawa i rozmnażanie
Uprawa i pielęgnacja szczawika jest niezwykle łatwa. Nie potrzebuje żadnych dodatkowych warunków, jest absolutnie bezpretensjonalny.Jest to również jedna z niewielu roślin, które mogą rosnąć w cieniu. Jest to naturalne, biorąc pod uwagę warunki jego naturalnego wzrostu. Najłatwiej rozmnażać kwas za pomocą nasion (w ten sposób odbywa się naturalna reprodukcja), możliwe są opcje podziału kłącza, rozmnażanie przez bulwy i sadzonki. W tym drugim przypadku będziesz potrzebować kilku sadzonek w tym samym czasie.
Oxalis zwykły to niesamowita roślina, delikatna i słodka. Oxalis wygląda jak prawdziwy jasny dywan z delikatnymi kwiatami, zarówno w naturze, jak i w projektowaniu krajobrazu. Wyjątkowość kapusty zajęczej polega również na tym, że ma ogromną liczbę użytecznych właściwości, jest magazynem witamin. A jaką inną roślinę można porównać z kwaśną pod względem bezpretensjonalności, łatwości pielęgnacji i konserwacji? Szczawik, zarówno w lesie, jak iw projektowaniu krajobrazu, zachwyca i zadziwia.
